Προς τους τριακόσιους, τους φανατισμένους οπαδούς τους και του αγανακτισμένους συμπατριώτες μας

 Το παιχνίδι παίζεται ανάμεσα στη ντόπια και ξένη Οικονομική Ολιγαρχία και  τους πωλητές εργασίας, τη φτωχολογιά. Από τους πρώτους παραγωγούς βιομηχανικών προϊόντων οι αγοραστές εργασίας αγόραζαν πάμφθηνα την εργασία.

Αμέτρητη η αχορτασιά τους. Στόχος τους ήταν να πληρώνουν τόσα στους εργαζόμενους, ώστε να διατηρούνται στη ζωή, για να τους δουλεύουν.

Ελέγχοντας δε την εξουσία φρόντιζαν, ώστε τα αγροτικά, οπωροκηπευτικά και τα κτηνοτροφικά προϊόντα, να πωλούνται σε τιμές χαμηλές, κοντά στο κόστος παραγωγής, ώστε οι εργάτες να μπορούν, να χορταίνουν με τα λιγοστά χρήματα των πενιχρών βιομηχανικών αμοιβών.

Άλλος λόγος των χαμηλών τιμών των πρωτογενών προϊόντων ήταν η μεγιστοποίηση των κερδών των μεσαζόντων μεταπρατών.

Πάγια πολιτική της οικονομικής ολιγαρχίας ήταν, η καταδίκη σ' εξαθλίωση δύο βασικών κοινωνικών τάξεων, των εργατών και των αγροτοκτηνοτρόφων, για να επιβιώνουν ζώντας στην απόλυτη λιτότητα και τ' όρια της φτώχιας.

Θυμάμαι έκαιγαν μέρος των καπνών των γονιών μου κι' άλλων καπνοπαραγωγών, χωρίς καμιά αποζημίωση, όταν η παραγωγή ξεπερνούσε την ποσότητα από εκείνη που είχαν δηλωμένη. Έπεφτε κλάμα σπαραξικάρδιο από τους καταπεπονημένους γονείς μας,

Ύστερα από σκληρούς αγώνες, οι χειμαζόμενοι εργατοϋπάλληλοι στους μεγαλοεμποροβιομήχανους, απέσπασαν καλλίτερες αποδοχές και προστατεύθηκαν από πάμπολλες αυθαιρεσίες των εργοδοτών τους.

Με την μηχανοκαλλιέργεια, βελτιώθηκαν και οι παραγωγοί πρωτογενών προϊόντων κι' οι διάφορες μικρομεσαίες επαγγελματοβιοτεχνικές τάξεις αυτοαπασχολούμενων.

Ωστόσο ο άνισος ανταγωνισμός τους καθήλωνε, σε χαμηλά βιοποριστικά επίπεδα. Καμαρώστε τ' αγαθά του φιλελεύθερου καπιταλισμού που  δεν επιτρέπουν την ελευθερία αναπτυξιακών ελιγμών στους αδύναμους οικονομικά αυτοαπασχολούμενους, εμπόρους, βιοτέχνες κι ελεύθερους επαγγελματίες.

Όμως η δίψα για υπέρ κέρδη των  μεγιστάνων του διεθνούς  πλούτου, εφεύρε την σκόπιμη υπερχρέωση των κρατών, για να αποσπάσουν όρους εύκολου πλουτισμού και εξουσιαστικών δικαιωμάτων παρέμβασης στα νομοθετικά, δικαστικά κι' εκτελεστικά δρώμενα της χώρας.

Με τα παντοδύναμα νέα εργαλεία των υπερχρεώσεων, στους διακανονισμούς είσπραξης αυτών  των δυσβάστακτων χρεών, υποτάσσονται τα κράτη χρεώστες.

Έτσι οι δανειστές, με τη στήριξη και των κυβερνόντων  επέβαλαν, απόλυτη λιτότητα, στα οδυνηρά όρια της αφόρητης πείνας, μειώνοντας μισθούς, συντάξεις, επιβάλλοντας έκτακτους φόρους, απανωτά χαράτσια κι ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών ειδών διαβίωσης του λαού μας.

Η ανεργία ανέβηκε στα 25% και καλπάζει ξέφρενη, μειώθηκαν οι καταναλωτικές ανάγκες στ' ελάχιστο κι' εξαφανίζονται βιοτέχνες, καταστηματάρχες, αυταπασχολούμενοι κάθε μορφής.

Και οδηγούμεθα, στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, σ' ακίνητα, δημόσιες επιχειρήσεις, ορυκτό πλούτο, παραλίες, δάση, νερά πόσιμα, τον αέρα που αναπνέουμε και τη θάλασσα. Ο ελληνικός λαός περνά μια από τις κρισιμότερες περιόδους  στείρας λιτότητας στη μακραίωνης  ιστορική πορεία επιβίωσής του.

Γενικά ανήρτησαν δυσθεώρητη ταμπέλα που με κείμενο "Πωλείται Ελλάς με τους κατοίκους της μαζί, ένα μάρκο/ άτομο".

"Εξασφαλισμένη 14ωρη εργασία ημερησίως, μ' ένα πλουσιοπάροχο γεύμα κάθε μεσημέρι. Ύπνος δωρεάν, μπάνιο ένα το δεκαπενθήμερο. Γιατρό την ημέρα πιστοποίησης θανάτου".

Βρε ανάξιοι σε βαθμό εξευτελισμού,  που μας πάτε; Κουνάτε το κεφάλι, μπας και συνέλθετε. Τ' ακούτε οι τριακόσιοι εθνοφρουροί του Ελληνισμού; Συναισθάνεστε τι πάτε να κάνετε; Μην σας πάρει και σας σηκώσει.

Είναι δυνατό με πεινασμένους κι' ετοιμοθάνατους συμπατριώτες εξαπατημένους ψηφοφόρους σας, να ξεπεράσουμε την φτιαχτή ατσάλινη Ύφεση; Είστε με τα καλά σας; Απαξιωθήκατε, είστε ανυπόληπτοι.

Αν θέλετε να ξεπλυθείτε, πιάστε τους υπαίτιους αυτής της συμφοράς, δικάστε τους, καταδικάστε τους και τιμωρήστε τους οικονομικά(επιστροφή των αρπαγμένων), ποινικά και βάλτε τους να δουλέψουν με 500 ευρώ το μήνα, καθαρίζοντας τις ακτές μας ισοβίως.

Αν δεν προχωρήσετε στην παραπάνω ανατροπή και κάθαρση, τότε κάθε υποψήφιος κι' εν δυνάμει αυτοχειρίας, δεν αποκλείεται, να αποφασίσει να πάρει μαζί του και κάποιον υπόλογο, αυτών που εξωθούν τον συμπολίτη μας να ξενιτευτεί ή να αυτοκτονήσει.

Και εξηγούμαι. Δεν αναφέρομαι στους εργαζόμενους στα σώματα ασφαλείας. Τις δυνάμεις καταστολείς. Είναι παιδιά δικά μας που δουλεύουν, για ένα μεροκάματο-νυχτοκάματο. Αναφέρομαι στα πολιτικά τζάκια που δεν παραιτούνται από το τρελό φαγοπότι, υπηρετώντας, αντί του λαού, τα ξένα συμφέροντα. Να σταματήσει επί τέλους αυτό το πολλαπλό έγκλημα.

Από τα παιδικά μου χρόνια με λαχτάρα περιμένω μια άσπρη μέρα, κι' αντί να φωτίσει, έγινε κατασκότεινη η ζωή κοντεύοντας τα ογδόντα. Τρομάζω στην ιδέα ότι δεν έμεινε μέλλον στα παιδιά μας. 

Για το λόγο αυτό, συντάσσομαι στην πρόταση ανατροπής της Αμετανόητης Οικονομικής Ολιγαρχίας, ντόπιας και ξένης που τιτλοφορείται «Μαραθών 2013». Μόνον από το προσκλητήριο αφαιρέστε τη λέξη «οπλίτες». Αν αντιπαρατεθούν άνω των δύο εκατ. αγανακτισμένων συμπολιτών μας,  μ’ επικεφαλής Μ. Θεοδωράκη, καθηγητές Κασιμάτη, Μπέη κι’ άλλους επώνυμους παλαίμαχος, θα το βάλλουν στα πόδια οι αμαρτωλοί.